ในชีวิตหนึ่งๆของคนเรา
จะมีสักกี่คนที่จะรักและทุ่มเทชีวิตทั้งชีวิตให้กับเรา ห่วงใยเรา ดูแลเรา
ให้ทุกสิ่งทุกอย่างแก่เรา ให้ชีวิตแก่เรา คนนั้นก็คือพ่อของฉันนั่นเอง
พ่อของฉันอาจไม่ดีเท่าใครอาจไม่เหมือนพ่อของคนอื่นแต่พ่อคอยอบรมสั่งสอนฉันให้ฉันเป็นคนดี พ่อไม่เคยตีฉันเพียงแต่ทุกครั้งที่ฉันทำผิดพ่อจะดุฉัน ตั้งแต่เล็กจนโตฉันก็เห็นแต่พ่อทำงานไม่เคยได้หยุดพักกว่าจะกลับบ้านก็หลายปีกลับที
พ่อเคยกลับบ้านมาหาฉันตั้งแต่เกิดมาเพียงไม่กี่ครั้งซึ่งไม่เหมือนกับเพื่อนคนอื่นๆที่ได้อยู่กับพ่อของตนเองได้อยู่กับพ่อผู้ซึ่งเป็นที่รักทุกวัน
ฉันต้องอยู่กับป้าตั้งแต่เล็กจนโตถึงปัจจุบัน
บางครั้งที่ฉันคิดถึงพ่อท้อแท้หรือเหนื่อยฉันก็จะหยิบรูปถ่ายครอบครัวขึ้นมาดูซึ่งรูปถ่ายที่เคยถ่ายด้วยกันก็มีเพียงรูปเดียว
พ่อทำทุกอย่างเพื่อให้ทุกคนในครอบครัวมีความสุขสบาย ความรักของพ่อที่มีให้กับฉันมันไม่สามารถที่จะทดแทนได้หมดเลย แต่ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้พ่อมีความสุขให้พ่อสบายใจ ฉันจะเป็นลูกที่ดีของพ่อ แต่บางครั้งฉันอาจจะไม่เป็นเช่นนั้น ฉันจะตั้งใจเรียนหนังสือสูงๆ เพราะพ่ออยากให้ฉันมีงานดีๆทำ เพื่อที่จะได้สบายในภายภาคหน้า ไม่ต้องมาลำบากเหมือนพ่อในวันนี้ ถึงแม้ตอนนี้พ่อนั้นจะเปลี่ยนไป พ่อทำให้ฉันไม่สบายใจ
พ่อจะพาผู้หญิงคนอื่นที่ไหนก็ไม่รู้เข้ามาอยู่ในครอบครัวด้วยซึ่งฉันก็ไม่ชอบเพราะอยากให้เรามีกัน4คนพ่อแม่ฉันแล้วก็พี่แค่นั้น
ฉันก็ยังรักและเทิดทูนพ่อของฉันเหมือนเดิม ฉันอาจจะพูดถึงพ่อได้ไม่ดีพอเพราะฉันไม่ได้อยู่กับพ่อ ซึ่งนานทีที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน แม้จะเป็นเพียงเวลาสั้นๆแต่มันก็เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉันแล้ว และฉันก็จะเก็บภาพวันเวลาที่เราได้อยู่ด้วยกันไว้ในความทรงจำเสมอไป
ดังนั้นคำว่าพ่อของฉันจึงมีความหมายที่ยิ่งใหญ่
เพราะท่านเป็นผู้เสียสละ เป็นผู้ให้
ซึ่งที่ท่านทำไปนั้นไม่ใช่เพียงเพราะเป็นหน้าที่ของพ่อ
แต่ยังเป็นเพราะความรักของพ่อที่มีให้แก่ลูก
